Ronde NoordHolland a/b XCentric Ripper

22 juni 2015 - Afgelopen weekeinde werd voor de 19e keer de Ronde van NoordHolland gevaren en er werd op vele fronten in alle klassen weer volop gestreden om de overwinning. De voorspellingen voor deze ronde waren overwegend NW wind tussen de 12 en 18 knopen, maar was dit ook zo?

Na de mindere resultaten in onze eerste twee competitiewedstrijden , de 50 mijls (17^e) en Vuurschepenrace (7^e) en daarna de overwinningen in de North Sea Race, Yeoman Cup en 40 mijl van BRU leek het ons  zinvol om als we  maximaal in de TwoHanded Competitie willen scoren ook de YSY Ronde om Noord Holland weer mee te varen. We hebben deze 3 jaar geleden ook al eens met veel plezier gevaren, toen zeer genoten, dus graag!  De mix van IJsselmeer overdag, Wad en Noordzee in avond en nacht zijn big fun en geven veel tactische uitdagingen. Bovendien vinden we het belangrijk om in voorbereiding voor de Rolex Fastnet Race in ons wedstrijdritme te blijven.

De voorspellingen voor deze Ronde waren een overwegend NW wind variërend tussen de 12 en 18 kts. Dit betekent dat de 1^e twee trajecten Muiden – Enkhuizen en Medemblik – Kornwerd  bezeild zijn met een windhoek van rond de 70-80 TWA. Dit geeft tactisch niet veel kansen, dus is het heel belangrijk super te starten en vrij weg te zijn in vrije wind en zo te voorkomen om andere boten in het lopende traject te moeten passeren. Ruim voor de start oscilleerde de wind gelukkig met zo’n 25 graden, dus daar geprobeerd gebruik van te maken. Op 5 minuten voor de start leek het startschip de meest gunstigste startpositie, echter de wind was al aan het krimpen en de verwachting was dat spoedig het pin-end gunstiger zou zijn. Hierop ons strijdplan gemaakt.  BB start bij pin-end en zo snel mogelijk vrij varen en dan meteen overstag om zo met deze gunstige shift van links zo snel mogelijk naar de rechterkant van het veld te crossen en daar weer op de volgende shift van rechts naar de bovenboei. Dit plan uitgevoerd en kwam perfect uit zodat we met een mooie voorsprong de bovenboei konden ronden. Het rak naar Enkhuizen vervolgens veel trimmen in de shifts, zo recht mogelijke lijn varen, en proberen de snellere grotere jongens voor te blijven. Bij de finish de tegenstanders geklokt en bleken de Maverick en de J/105 Jam Session op handicap voor ons te zitten.

Ook was het nu al belangrijk om al naar het latere stroombeeld op het Wad te kijken en daar de sluispassages waar mogelijk op aan te passen.  Latere start buiten bij Kornwerd was gezien de stroming op het Wad gunstiger dus de sluispassage zo dicht mogelijk tegen de maximale toegestane 2 uur gedaan.

Het stuk Enkhuizen – Medemblik  gaf gelukkig een kruisrak, waar wel weer wat kansen lagen. De winst die je namelijk op de bezeilde trajecten t.o.v. je tegenstanders kan behalen is minimaal, dus deze maar zo optimaal mogelijk uitzitten en kijken waar verder wel je kansen liggen om deze te kunnen “sprokkelen”. Natuurlijk wel oppassen voor indutten, zoals bijvoorbeeld bij de ondiepte voor de finish bij Kornwerd waar een aantal boten die deze waarschijnlijk niet opmerkten er toch lelijk vastliepen.  Ook wij voelden een paar rake bumps met de bodem wat toch even een spannend zweetmomentje was!

Het laatste traject zou voor ons de winst moeten geven, hier lagen onze kansen omdat we met deze komende downwind koersen onze J/111 in plané kunnen trekken bij voldoende wind. En gelukkig stond er ’s nachts nog genoeg om dit te realiseren. Het is dan uiteraard met z’n tweeën wel keihard werken. Zodra bij de ronding van het Marsdiep naar de Noordzee de windhoek ruim genoeg was meteen de vlakke G-0 erop, een Code 0 –achtige gennaker voor de hogere ruime windhoek, en je ziet de snelheid meteen richting de 10 knopen gaan. Helaas na een half uurtje  komt de wind steeds ruimer in en merken we dat om de boot echt te laten lopen we steeds verder van de track moeten opsturen. Dus G-0 inrollen maar, de A-5 lag al klaar aan bakboord aangeslagen met de 2^e set schoten en 2^e tackline  en deze meteen zo snel mogelijk gehesen. Wisseling liep super en meteen liep de snelheid weer op, soms boven de 12 knopen. Alleen helaas, de wind bleef verder ruimen en na 10 minuten hadden we al spijt dat we niet meteen de grotere A-2 gezet hadden.  Nu wordt het helaas wat ingewikkelder. Om een snelle wissel te doen, moet eerst die A-5 clean naar beneden, dan zo snel mogelijk schoot, tackline en val op de nieuwe A-2 aanslaan en dan weer “hoist!”    Klinkt simpel, maar dit alles kan voor je gevoel een reden zijn om uit te stellen en te denken “met die A-5 loopt ie toch ook prima”, “geen risico’s nemen” en “we gaan nu ook nog 9,5 knoop, toch?”     Echter weer een les geleerd :  blijf altijd scherp en gefocussed, ook na 12 uur varen.  We zijn achteraf zo blij dat we wel scherp gewisseld hebben, het uiteindelijke verschil bij de finish in gecorrigeerde tijd was slechts 6 seconden met de nummer 2, de “Jam Session”!

Terugkijkend weer een prachtig evenement, hulde aan het leger van vrijwilligers om deze wedstrijd weer tot een succes te maken, met drie start- en finish boten, en totaal meer dan 200 deelnemers, een groot applaus waard, wat tijdens de sfeervolle prijsuitreiking ook dan van harte gegeven werd!

John van der Starre en Robin Verhoef; J/111 Xcentric Ripper