De weg naar het Nederlands Kampioenschap TwoHanded 2016 - Deel 2

31 mei 2016 - Met een achterstand van 3 punten op de Panther van Yvonne Beusker en Erik van Vuuren en 2 punten op de Hodspur gaan we vrijdag de NSR inshores in. De ..............

Met een achterstand van 3 punten op de Panther van Yvonne Beusker en Erik van Vuuren en 2 punten op de Hodspur gaan we vrijdag de NSR inshores in. De windverwachtingen zijn pittig, vrijdagmiddag kan de wind al doortrekken tot een 30 knopen vanuit het noordoosten. Daarentegen de temperatuur is heerlijk, 23 graden in de haven, zomers!

De Albatros met wedstrijdleider Peter Anink kiest positie noord van de haven, we varen een middellange baan voor Wassenaar. Met nog een geplande 5 wedstrijden te gaan in de komende 4 dagen kunnen we ons weinig fouten veroorloven. Eigenlijk moeten we proberen steeds eerste te worden met voldoende voorsprong op de 2 concurrenten. Per uur moeten we minimaal 4min10' op de Panther uitlopen om onze handicap goed te varen. Tactisch kun je daar niet veel mee, je kan hoogstens net na de start proberen de Panther of Hodspur wat vuile wind te geven om het gat wat te vergroten, maar daarna moet je gewoon hard varen om het tijdsverschil zo groot mogelijk te maken. Wij hebben dan gelukkig wel het voordeel dat o we één van de snellere boten zijn, en meer vrije wind hebben en daardoor onze eigen tactiek kunnen bepalen.

Zoals verwacht loopt onze Ajeto prima met meer wind, alleen downwind met de grote A2 vinden we nu nog wat te riskant en kiezen voor de wat kleinere A5, welke fractioneel gevaren wordt. Het laatste rak naar de finish meten we snelheden tegen de 15 knopen, we gaan als een raket door de finish. De concurrenten behoorlijk ver achter, de Hodspur horen we via de VHF afmelden, schade? Uiteindelijk blijken we gecorrigeerd met 2 minuten voorsprong gewonnen te hebben van de Panther, eerste paaltje is binnen! Nu nog 2 punten achterstand, maar wel met een gevoel dat het nog mogelijk is. De Hodspur heeft helaas mastschade en start verder niet meer, triest voor die mannen, hopelijk valt het mee.

Zaterdag een zware tegenvaller..NW 6 en 2 meter plus golven, het blijkt dat de golf condities buitengaats zelfs dusdanig zijn dat er geen baan gelegd kan worden en om 1300 worden alle wedstrijden voor die dag afgelast. Voor ons een domper, omdat de resterende 2 punten achterstand nu met nog minder wedstrijden ingehaald zal moeten worden. Even snel gerekend, zullen we nu iedere volgende wedstrijd moeten winnen om nog kampioen te kunnen worden. De druk wordt alsmaar groter..

Zondag lijkt het wat rustiger en start het wedstrijdcomitee op tijd, 10.30 eerste start. Wedstrijdleider Peter heeft er met zijn team weer een baan in kunnen leggen, alleen blijkt na een 1,5 uur varen dat één van de merktekens op een verkeerde positie is neergelegd en wordt de wedstrijd gecancelled.

We halen opgelucht adem want zo heel goed lagen we deze keer niet. In eén van de  downwind rakken had ik een vervelende fout gemaakt. Bij de J/122 gijp je gezien de grootte van de kites eigenlijk altijd buitenom, dat wil zeggen dat je de gennaker voor de gijp helemaal uitviert, de boot gijpt, en dan de gennaker om laat waaien naar de nieuwe boeg om hem vervolgens weer in te schoten. Nu bleek na de hoist dat ik de schoot per abuis binnendoor geleid had dus een gijp buitenom niet mogelijk was. Op de J/111 deden we niet anders dan binnendoor gijpen tot 20 knopen wind, dus in een vlaag van zelfoverschatting zeiden we tegen elkaar “oh dat lukt wel, buurman”. Nou dat werd een dure les, in no time zat tijdens het begin van de gijp de hele kite om het voorstag gedraaid als een mooie slagersworst. Enige oplossing is dan terug gijpen en weer extreem diep gaan varen zodat hij weer terug kan roteren. Alleen als je met een snuffer vaart moet je wel de bedieningslijn voldoende vrijhouden anders wordt de kluwen alleen maar groter,

Kortom één grote bende op het voordek,  echt een “buurman en buurman”moment, maar snel de autopilot erop en samen proberen voor de onderboei op 2 mijl alles uit de knoop zien te krijgen terwijl we ondertussen op alleen het grootzeil naar beneden sukkelen. Om ons heen zag ik gelukkig niet iedereen met spi varen dus de hoop was dat de schade in tijd zou meevallen. Met 4 keer het mes op de bedieningslijn, en proberen het hopeloze macremé werk te ontwarren kregen we het godzijdank 100 meter voor de boei geklaard. Snel herpakt en verder met de race, totdat we dus het verlichtende marifoonbericht  kregen dat de wedstrijd gecancelled werd..pfff, wat een opluchting. Dit gaan we voortaan dus anders doen, buurman, Ajeto!!

Zo zie je dat winst of verlies soms heel dicht bij elkaar liggen, en ook zonder wat geluk redt je het niet, en de pech die we tijdens de North Sea Race hadden was hiermede voor ons wel volledig weggepoetst.

Na de herstart van de race nog een mooie wedstrijd  goed op safe gevaren en wederom met een 1e plaats afgesloten, helaas werd er die dag geen 2e wedstrijd meer gestart.

Nu zou alles op de laatste wedstrijd van maandag aankomen. Er van uitgaande dat het tussen de Panther en ons zou gaan moesten we de laatste wedstrijd op zeker winnen waarna we na deze winst   gelijke punten zouden hebben, maar wij wel als overall winnaar uit de bus zouden komen daar wij meer 1e plaatsen gevaren hebben.

De druk neemt nog verder toe.

Maandag  minder wind. Weer vroeg naar buiten om de settings van mast en tuig te checken.

Wat mede ons kampioenschap gemaakt heeft is de constante beschikbaarheid van alle gewenste informatie.

In samenwerking met On-Deck hebben we in onze Imhoff Splash Top jassen een waterdichte pocket in de mouw laten fabriceren waarin we onze smartphone kunnen plaatsen. Hierop draait de app “Ventus Pro”welke constant met Expedition communiceert. Bijvoorbeeld koers naar volgende  boei staat naast COG, de afstand en tijd naar het merkteken, belangrijk om te bepalen wanneer we de kite eraf moeten halen ( nu nog 3 minuten), welke windhoek hebben we in t volgend rak, de performance van de boot zoals polar boatspeed %, VMG%, etc ,etc. Voorheen moesten we nog wel eens naar binnen om op de computer te checken met alle onrust en concentratie verlies van dien.

Dit heeft op zeker mede ons resultaat gemaakt.

Na check, check, double check en nog even achteruitvaren op de motor voor de start om eventuele rommel van kiel en roer te verwijderen en waren we klaar voor de finale race. Nu alles of niets. Hartslag 175.

Met de mindere wind hadden we het net na de start moeilijker om ons vrij te varen. Rechterkant van het eerste kruisrak had onze voorkeur, daar de noordgaande vloedstroom snel zou toenemen waarbij de NW wind dan rechtsom zal gaan, maar voor het hele veld over stuurboord daar naartoe ging nu helaas  niet lukken, dus dan maar “sprokkelend” naar rechts. Die extra tacks kosten wel snelheid en tijd, maar uiteindelijk toch als de meest rechter boot gepositioneerd en zoals verwacht een mooie binnenbocht naar de bovenboei gedraaid. Als tweede rond de boventon achter de Junique welke het ons helaas erg lastig aan het maken is.. Uiteindelijk in het volgende downwind rak meer vrijheid, alleen Roy Heiner gaat ons nog voorbij met zijn kantelkiel en we proberen ons weer te concentreren om het gat met Erik en Yvonne zo groot mogelijk te maken. Na het voor de windse rak een  aan de winds rak over bakboord naar de volgende boei ver op zee. Daar zal weer meer stroming staan en het eerst niet bezeilde merkteken zal uiteindelijk bezeild zijn schat ik in. Iedereen achter ons die eerst een extra slag over stuurboord maakt zal deze waarschijnlijk voor niets maken, tenzij je uit de vuile wind van een voorganger wil blijven. Ook Erik en Yvonne met de Panther zien we na de onderboei gelukkig een slag stuurboord maken, wetend dat dit onze voorsprong in tijd zal vergroten. Bij de onderboei was onze  voorsprong rond de 8 minuten na bijna 2 uur varen,  wordt nog spannend of we het gaan redden. Dus toen we dat stuurboord slagje zagen van de Panther...

Onze inschatting was gelukkig juist, zonder overstag bezeilen we precies de boei en zetten voor het laatste rak naar de finish zo snel mogelijk de A2 gennaker met staysail.

Door de finish de stopwatch ingedrukt en nu maar afwachten. Met de scratchsheet van de Noordzeeclub zien we dat we minimaal10 minuten voorsprong moeten hebben. Panther is nog wel ver weg maar komt snel naderbij. Op zeker dat die ook alles geven.  Wij wachten bij de finish met de stopwatch in de hand. 7 minuten, 8 minuten, ze komen wel erg dicht bij nu, gaan we het wel redden?  Uiteindelijk passeert de 10 minuten en zijn ze nog niet door de finish en gaan we er echt in geloven! 11 minuten is uiteindelijk hun achterstand, het NK is binnen!

Na de lange weg die we bewandeld hebben van idee, ontwerp, bouw en tuning tot dit resultaat is  wel heel super! Niet verwacht en toch behaald, voorlopig gaat die smile niet van ons gezicht!